ตอนที่ 36 : จดหมายโอลิมปิกฉบับที่หก : ขนมปังและละครสัตว์ : หนังสืออุดมการณ์โอลิมปิกของคูเบอร์แต็ง : แปลโดย : ดร.นิพัทธ์ อึ้งปกรณ์แก้ว
จดหมายโอลิมปิกฉบับที่หก: ขนมปังและละครสัตว์ จดหมายโอลิมปิกฉบับที่หกสำหรับผู้อ่านวารสาร กาเซ็ตเดอโลซานน์ เกี่ยวกับคำถามพื้นฐานว่า กิจกรรมกีฬามีคุณค่าอะไรต่อคนธรรมดาสามัญ คำตอบของคูเบอร์แต็งอยู่ที่การเล่นกีฬาเป็นประจำภายใต้สถานการณ์เสื่อมสลายของระบอบราชาธิปไตยและระเบียบโลกใหม่ภายหลังหายนะของสงครามโลกครั้งที่ 1 การกีฬามอบความเป็นเอกภาพที่ยั่งยืนของสังคมแก่ประชาชนและฟื้นฟูความหวังต่ออนาคตแก่เยาวชนทั่วโลก มนุษยชาติเรียกร้องต่อผู้ปกครองเป็นประจำในเรื่องความบันเทิงและความเป็นอยู่ อาณาจักรโรมันเรียกสิ่งนี้ว่า “Panem et circenses” กล่าวคือ ขนมปังและละครสัตว์ สูตรสำเร็จในปัจจุบันยิ่งไม่เป็นไปเพื่อการศึกษาและแย่ลง ฝูงชนต้องการ “มันฝรั่งและโรงภาพยนตร์” พวกเราได้จัดตั้งกระทรวงมันฝรั่งและกำลังอยู่ในอันตรายที่จะมีรัฐมนตรีกระทรวงโรงภาพยนตร์ในวันหนึ่ง จะไม่มีการจัดตั้งสิ่งใดที่ดีกว่านี้อีกหรือ? ขอพวกเราจงมองไปรอบตัว และพิจารณาถึงความต้องการทั่วไปของยุคสมัย ซึ่งดูเหมือนว่า ความพยายามเบื้องต้นคือการจัดสรร และผลตอบแทนแรงงาน ที่ยุติธรรมขึ้น ตามด้วยการลดข้อจำกัดพื้นที่กิจกรรมระหว่างบริการภาครัฐ และโครงการเอกชนซึ่งมักจะมีเส้นหน้าสุด ที่แปลก และบางครั้งก็เป็นที่น่าละอาย และท้ายสุดคือการศึกษาของทุกคน และไม่ใช่เฉพาะกลุ่มผูกขาดจำนวนน้อยอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม การปฏิรูปเหล่านี้ทั้งหมดเสี่ยงที่จะบรรลุผลเว้นเสียแต่ว่า พวกเราสร้างศูนย์การแสดงและบันเทิงได้สำเร็จเพื่อทำให้แนวคิดที่ธรรมดา ชัดเจนและเป็นรูปธรรม สามารถดึงดูดความสนใจของประชากรทุกวัย และทุกอาชีพรวมทั้งทุกความคิดเห็น และทุกสถานการณ์ จงอย่าคิดว่า ระบอบประชาธิปไตยจะดำรงอยู่ได้ดีด้วยเพียงตำรากฎหมาย และการลงคะแนนเลือกตั้งเท่านั้น โดยไม่มีสิ่งใดจะผูกมัดประชาชนไว้ด้วยกัน ก่อนหน้านี้ พวกเขาได้รับความสันโดษจากศาสนจักรและงานจัดเลี้ยงหรูหราสวยงามจากราชวงค์ ท่านจะทดแทนสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร? ด้วยการเปิดอนุสาวรีย์และแสดงสุนทรพจน์ภายใต้ชุดคลุมยาวหรือ? เชิญ! มีวัฒนธรรมหนึ่งซึ่งสามารถบ่มเพาะรูปแบบถาวรของเอกภาพพลเมือง และเป็นวัฒนธรรม …
