การลดการเรียนหนัก

           ใน ค.ศ.1887 คำว่า “การเรียนหนัก” คือคำพูดติดปากและการวิพากษ์สรุปสิ่งที่ชาวฝรั่งเศสทำร่วมกันในโรงเรียน พ่อแม่เชื่อว่าลูกเรียนหนักไปและไม่มีเวลาว่าง รวมทั้งการศึกษาที่เน้นเชาน์ปัญญาเกินควร คูเบอร์แต็งกล่าวถึงการแก้ไขปัญหาการเรียนหนักในหลายครั้ง

            คูเบอร์แต็งเสียดสีว่า “มาตรฐาน” และ “กระดาษ” (เช่น ความหลงใหลในวุฒิบัตร) คือสิ่งบูชาที่ต้องการเครื่องบูชาที่เกินควร

            เขาเห็นว่า ความเหนื่อยล้ามากเกินตลอดเวลาเกิดจากร่างกายอ่อนแอ สมองทึบและจิตใจหมองหม่น การเปลี่ยนแผนการศึกษาไม่ได้หมายถึงการปรับร่างกายหรือจิตใจ

ตอน หนึ่ง

            เมื่อหลายวันก่อน สาวใช้ช่างสนทนาคนหนึ่งกล่าวกับข้าพเจ้าว่า “ฉันทำให้แขกเอ่ยปากได้เสมอเกี่ยวกับการก่อสร้างหอไอเฟลและการเรียนหนัก” ข้าพเจ้าไม่ทราบถึงอนาคตของหอไอเฟล แต่ตระหนักถึงปัญหาการเรียนหนักที่ต้องแก้ไข สิ่งนี้คือหัวข้อที่ทุกคนมีความเห็นส่วนตัวและหนทางแก้ไข หนึ่งในความคิดเดิมหรือใหม่ที่มีความโดดเด่นซึ่งยังคงมีการต่อต้าน แต่ข้าพเจ้ารู้สึกว่า ทุกคนที่มองหากุญแจไขปัญหานี้ต้องพิจารณาถี่ถ้วนคือ การปรับปรุงพลศึกษา

            ครั้งแรกที่ผู้คนตะโกนว่า การเรียนหนัก! การร้องว่า ไฟไหม้! คือการต่อต้านแผนการศึกษาปัจจุบันและพวกเขาทำด้วยความโกรธแค้น พวกเขาแจ้งพ่อแม่ที่เด็กต้องเรียนทุกสิ่งอย่างและแก่ผู้ปฏิบัติตามถึงสิ่งน่าวิตกทั้งหมด การคำนวณหนึ่งบวกหนึ่งทำให้พวกเขาสรุปได้ว่า เด็กที่ถูกสอนแนวนี้ไม่ได้เรียนรู้แต่ประการใดเนื่องจากผลรวมของความรู้มีมากเกินกว่าที่เด็กอายุระหว่างแปดถึงสิบเจ็ดปีจะสามารถรวบรวมเหมือนคำโบราณว่า “คนที่หยิบคว้ามากไปจะสูญเสียทุกสิ่ง” แต่หากพวกเราฟังพวกเขา แผนการศึกษาปัจจุบันจะไม่มีสิ่งใดหลงเหลืออยู่และจะถูกทดแทนด้วยหลักการและวิธีการอื่นที่ยังควานหาเป้าหมายชัดแจ้งไม่ได้ ข้าพเจ้าไม่ทราบว่า การปฏิบัติตามแผนงานที่ออกแบบไม่ดีจะเกิดภาพมายาจำนวนใด แต่การปฏิรูปไม่น่าจะไม่บรรลุเป้าหมาย การเรียนหนักจะยังคงอยู่หรืออย่างน้อยคือร่างกายอ่อนแอ สมองทึบ และจิตใจเสื่อมถอยจากการเรียนหนักคงเป็นเช่นเดิม ข้าพเจ้าคิดว่า ตารางเรียนแน่นขนัดไม่ใช่เรื่องแปลกแต่กลับไม่มีใครประหลาดใจในเรื่องนี้ ความเจริญรุดหน้าของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ขยายฐานความรู้เดิมที่แต่ละรุ่นต้องใช้เป็นฐานสร้างผลงานตนเอง นอกจากนี้ ความก้าวหน้ายังย่นระยะทาง ขจัดชนชั้น ทำลายองค์กรทั้งหลายของสังคม และสร้างการแข่งขันรุนแรงในระดับพื้นฐานของทุกวิชาชีพ อย่างไรก็ตาม ผู้คนก็ต้องการตารางเรียนที่ไม่แน่นเกินไปในระหว่างช่วงเวลาการพัฒนาเด็ก แต่ไม่มีการเรียนรายบุคคลให้เลือกและเยาวชนเหล่านี้กำลังเดินทางสู่ชีวิตที่ไม่หยุดนิ่งด้วยกระเป๋าใบเดียวกัน!

            ความอยุติธรรมเกิดขึ้นและน่าเสียใจที่ไม่ตระหนักถึงการปฏิบัติ รวมทั้งอาจกระมิดกระเมี้ยนในการแก้ไขรูปแบบการสอบชนิดเดียว ความเพียรพยายามและการค้นคว้าของผู้นำมหาวิทยาลัยจำนวนมากอย่างสม่ำเสมอถูกละเลย ขอบคุณพระเจ้าที่พวกเขาไม่ฟังเสียงทัดทานและไม่ต้องใช้กระบวนการปฏิรูปซึ่งจะทำลายสิ่งต่างๆด้วยความเกลียดชังโดยไม่มีสิ่งใหม่ทดแทนของเดิม! พวกเราจำต้องก้าวไปข้างหน้าด้วยการลองผิดถูก มุมมองของข้าพเจ้าต่อการทบทวนแผนการสอนจากบนลงล่างจะไม่เพ้อฝันไปกว่ารัฐธรรมนูญสุดขั้วซึ่งข้าพเจ้าคิดว่าผู้แต่งเสนอแนวชัดเจนที่ประกันถึงความสุขและสันติของประเทศตราบนานเท่านาน ทั้งสองกรณีเป็นการใช้เหตุผลบริสุทธิ์และบ่อยครั้งที่จิตนาการจะกลายเป็นจริง พวกเราไม่เคยใช้การสังเกตอย่างไร้อคติเพื่อการพัฒนาตามที่เลอ เพลย์สอน

            เมื่อทำแผนการสอนเสร็จ พวกเขาจะโจมตีด้านสุขภาพ บางคนจะมุ่งเป้าสู่การร่างกฎหมายซึ่งเป็นที่ประจักษ์ว่า ไม่เคยเกินหนึ่งหรือสองข้อ บางคนจะยินดีเสนอกฎหมายซึ่งข้อหนึ่งคือ “ไม่อนุญาตให้เปิดโรงเรียนในเมือง” ข้อสองคือ “โรงเรียนทั้งหมดในปัจจุบันต้องย้ายไปนอกเมือง” ซึ่งจบแล้ว ไม่มีคำโต้แย้ง ข้าพเจ้าขอ…ให้คุณออกจากเมืองไปพร้อมกันและรีบเร่งด้วย

            ในสหรัฐอเมริกา บ้านเคลื่อนย้ายด้วยล้อเมื่อสถานที่ตั้งเสื่อมความนิยม แต่หากพวกเราวางแผนเคลื่อนย้ายโรงเรียนของพวกเราในลักษณะนี้ โรงเรียนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ตึกเก่าเหล่านี้ไม่ทนทานต่อปฏิบัติการสมัยใหม่นี้ ด้วยความสัตย์ ข้าพเจ้าสามารถพรรณนาความลำบากมากมายของการตั้งโรงเรียนนอกเมืองในเวลานี้ นอกเหนือจากความจริงที่ปัญหาเหล่านี้ค่อนข้างชัดแจ้งอยู่แล้ว ประเด็นสำคัญหนึ่งที่เกี่ยวข้องโดยตรงต่อหัวข้อของข้าพเจ้าคือ การย้ายสถานที่ไม่ช่วยลดการเรียนหนัก โรงเรียนมัธยมศึกษานอกเมืองไม่ใช่เทพนิยายและมีอยู่แล้วจำนวนหนึ่ง เช้าตรู่วันนี้ พวกคุณหลายคนชื่นชมตึกอลังการและสวนสวยงามของโรงเรียนเลคานา คำเตือนเกี่ยวกับสุขภาวะมีจำนวนมาก ข้าพเจ้าไม่เคยคิดจะกล่าวเรื่องไม่ดีของสุขอนามัย เมื่อสองวันก่อน ณ ที่นี้ ดร.โรชาร์ดย้ำเตือนชัดเจนถึงผลสำเร็จจากการปฏิบัติตามกฎต่างๆของเขา แต่เมื่อการอภิปรายเริ่มต้นเกี่ยวกับการรับแสงสว่างของห้องเรียนและโถงเรียนจากหนึ่งหรือสองทางแล้ว ข้าพเจ้าขอกล่าวว่า รู้สึกปวดใจต่อสถานการณ์น่าเศร้าของเด็กซึ่งพวกเราใส่ใจแม้กระทั่งรายละเอียดเหล่านี้เพื่อพวกเขา

            ผู้สนับสนุนมองโรงเรียนกลางวันเป็นเสมือนม้าแคระขี่เล่นตัวที่สาม ยาครอบจักรวาลที่สาม และการแก้ไขหนึ่งเดียวของการเรียนหนัก ข้าพเจ้าเข้าใจว่า โรงเรียนกลางวันเป็นรูปแบบการศึกษาดีสุดด้วยนานาเหตุผลและพวกเราต้องทำให้แพร่หลาย แต่โรงเรียนกลางวันไม่ใช่หนทางและไม่สนับสนุนหนทางแก้ไขการเรียนหนักแม้แต่น้อย พ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลากับลูกในช่วงวันหยุดต่างๆ โดยเหตุนี้ พวกเด็กจะทำอะไรเมื่ออยู่นอกโรงเรียน? พ่อแม่พาเด็กเล็กไปร้านค้าหรือท่องเที่ยว เด็กโตจะเที่ยวเถลไถลไกลตา 

            ท่านสุภาพบุรุษ ข้าพเจ้ากล่าวแล้วว่า ระบบปัจจุบันทำให้ร่างกายอ่อนแอ สมองทึบ และจิตใจหม่นหมองตลอดเวลา ดังนั้น คุณอาจคิดไปไกลถึงการจัดการศึกษารูปแบบทหารและการออกกำลังกายแบบทหารเพื่อขจัดความเหนื่อยล้าจากการเรียน คุณอาจสร้างกล้ามเนื้อให้แข็งแกร่งขึ้นด้วยรูปแบบนี้ แต่จะทำให้สมองคับแคบและบุคลิกภาพที่ไร้สีสันเป็นแน่แท้ ประเทศที่ย่ำแย่ของพวกเรามีแกะแบบนี้จำนวนมากพอแล้ว พวกเราไม่ต้องการมากขึ้น สิ่งนี้จะปรากฎขึ้นหากผสมสองสาขาที่สุดขั้ว (ทหารและวิชาการ) หรือผสานสองร่างที่ต่างกัน (ทหารและเด็ก)

            จงอย่าเขย่าแผนการศึกษาไปมา แนวทางเหมาะสมสุดคือการปรับเปลี่ยนอย่างชาญชลาดและค่อยเป็นค่อยไป อย่าเสียเงินจำนวนมากในการย้ายโรงเรียนไปนอกเมืองเพราะไม่แก้ไขปัญหาของคุณ อย่าบรรจุการทหารในการศึกษาเพราะยิ่งทำให้เรื่องสลับซับซ้อนขึ้น อย่าใช้ยาชุดใหญ่ที่ได้ผลน้อยกว่ายาชุดเล็ก ข้าพเจ้าขอให้คุณเชื่อเพียงสิ่งเดียวคือ ลูกคุณต้องเล่น พวกเขาไม่เล่นเพราะพวกเขาไม่รู้วิธีการเล่น จงสอนให้พวกเขาเล่น! คำนี้อาจฟังสับสนแต่เพราะพวกเราไม่เห็นพ้องต้องกันต่อคำนิยามของการเล่น ผู้อำนวยสถาบันแห่งหนึ่งนำข้าพเจ้าชมลานโล่งซึ่งเต็มไปด้วยต้นไม้จำนวนมาก เด็กประมาณสามสิบคนเล่นกระดิกตัวไปมา เด็กสี่หรือห้าคนถูกกักตัวที่มุมหนึ่ง เด็กอีกหลายคนกำลังเดินผ่านลมแรง คนอื่นนั่งยองเล่นเกมลูกหิน เด็กสองสามคนสนุกสนานกับการเล่นลิ้นและใบหน้า “คุณเห็นการเล่นของเด็ก!” แท้จริงแล้ว เมื่อคุณให้เด็กเล่น เกมเหล่านี้คือสิ่งที่พวกเขาเล่นกัน ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่พวกเราต้องการบรรจุไว้ในการศึกษาที่ต้องหลอมรวมความพยายามหลากหลายเข้าด้วยกัน ครั้งแรกของการจับไม้พายเรือ เราจะจ้วงไม้ลงน้ำลึกหลายฟุต ตวัดสู่อากาศ และทำน้ำกระจายเปียกทุกคน แม้นักฟันดาบหน้าใหม่จะพยายามเท่าใด เขาจะฉงนเมื่อเห็นดาบฟอย์ลของเขาฉวัดเฉวียนตลอดเวลา สำหรับเทนนิสสนามหญ้านั้น ลูกบอลจะโดนศรีษะของผู้หัดเล่นมากกว่าไม้ตี เช่นเดียวกับการขี่ม้าที่ผู้ขี่จะหล่นพื้นโดยไม่ใคร่เข้าใจการเคลื่อนตัวบนหลังม้า ไม่ว่าจะดูเหมือนง่ายอย่างไร คุณคิดว่าจะสามารถใช้เท้าเตะลูกบอลใหญ่ตั้งแต่ครั้งแรกได้หรือไม่? ทดลองและดูผลที่เกิดขึ้น

            ทั้งหมดนี้ต้องมีการสอนและการฝึกหัด แม้จะมีผู้คนจำนวนหนึ่งเข้าใจเรื่องนี้ แต่มีเพียงไม่กี่คนที่กล้าพูดและไม่มีใครกล้าลงมือทำจนถึงขณะนี้ 

ตอน สอง

            ค่ำคืนนี้ ข้าพเจ้าไม่คิดจะเชิญบุรุษผู้ทรงเกียรติเพราะการปรากฎกายของท่านจะทำให้ข้าพเจ้าเขินอายในการกล่าวถึงสิ่งดีต่างๆของท่าน ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ข้าพเจ้าจะไม่เปิดเผยชื่อของท่าน…เอาละ ชื่อท่านคือ มร.กอดาร์ท ผู้อำนวยการโรงเรียนมองจ์

            กลุ่มศิษย์เก่าของมหาวิทยาลัยโพลีเทคนิคก่อตั้งโรงเรียนมองจ์ในค.ศ.1869 โดยปัจจุบันมีพื้นที่ขนาดใหญ่ระหว่างถนนมาเลเวอร์บและถนนดู วิลเยส์ซึ่งเป็นหนึ่งในย่านใหม่ ตื่นตาและหรูหราพร้อมด้วยถนนตัดตรงและงานหินสีขาวที่ตัดกับถนนคดเคี้ยวและกำแพงมืดของจตุรัสละติน ความแตกต่างยิ่งชัดเจนขึ้นระหว่างโรงเรียนต่างๆบนเล็ฟแบ็งค์และสถานศึกษาที่ข้าพเจ้าจะกล่าวถึงสนามหญ้าใต้หลังคาขนาด 80 x 30 เมตรตั้งอยู่ใจกลางประหนึ่งห้องโถงบริษัทการเงินที่มั่งคั่งโดยขาดแต่โต๊ะทำงานและเจ้าหน้าที่เท่านั้น พื้นยางมะตอยและหลังคากระจก ห้องแสดงผลงานบนชั้นสองมีประตูและหน้าต่างจำนวนมาก ริมทั้งสองข้างของห้องติดตั้งบาร์ยิมนาสติกพร้อมอุปกรณ์ครบชุด เมื่อคุณอยู่ที่นั่น คุณเข้าใจได้ว่า โรงเรียนแห่งนี้ไม่เหมือนที่ใด คุณระลึกถึงความทรงจำของโรงเรียน ความไม่ธรรมดาและการชื่นชมแนวทางใหม่ ที่ผ่านมานั้น นวัตกรรมมุ่งเน้นที่การสอน แต่โรงเรียนมองจ์และโรงเรียนเครือข่ายคือ อลาสเซียนา กำลังสร้างหนทางที่มหาวิทยาลัยจะเดินตามในไม่ช้า อนาคตที่เล็งเห็นยิ่งมีความหวังกล่าวคือ นับจากนี้ไป ความพยายามจะมุ่งที่การศึกษา

            รายงานซึ่ง มร.กอดาร์ท ส่งมอบแก่ที่ประชุมสามัญผู้ถือหุ้นครั้งล่าสุดระบุตัวบ่งชี้ของการปฏิรูปสำคัญต่างๆ ประเด็นการเรียนหนักได้รับการพินิจพิจารณาโดยละเว้นการถกเถียงไร้ประโยชน์ที่ข้าพเจ้าต่อต้านอย่างหนักหน่วงก่อนหน้านี้ เอกสารมีภาพรวมชัดแจ้งของสถานการณ์และแนวทางแก้ไขที่เป็นไปได้ อย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้าไม่ใคร่จะเชื่อว่า การแก้ไขจะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เราจะสามารถประเมินความต้องการด้านสติปัญญาและพลังความมุ่งมั่นต่อการทำงานนี้ให้สำเร็จลงหากทราบว่า โรงเรียนมีนักเรียน 850 คนและภารกิจนี้คือการนำพานักเรียนเหล่านี้ไปสู่สิ่งที่ไม่รู้จักมาก่อนซึ่งไม่เพียงนักเรียนแต่รวมถึงพ่อแม่ของพวกเขาด้วย ข้อโต้แย้งต่างๆของพวกเขาจักต้องถูกคาดคะเนและแก้ไขล่วงหน้าโดยต้องฉุดรั้งความกระตือรืนร้นของบางคนและจุดประกายความต้องการแก่บางคน ตลอดช่วงนี้ ต้องไม่มีความผิดพลาด ต้องไม่สร้างความวุ่นวายและต้องไม่เสียการเรียนแม้เสี้ยวหนึ่ง ข้าพเจ้าต้องการอธิบายรายละเอียดแก่คุณถึงสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างการปฏิรูปนี้ แต่ข้าพเจ้าต้องขยับไปข้างหน้าและอธิบายถึงการปฏิรูป จากนั้น ข้าพเจ้าจะกลับมาที่สาระสำคัญของข้าพเจ้ากล่าวคือ การได้รับประโยชน์จากแผนงานคล้ายกันแก่โรงเรียนมัธยมศึกษาอื่นของพวกเรา

            โรงเรียนมองจ์กำหนดวันอาทิตย์เป็นวันหยุดและวันพฤหัสบดีสำหรับทัศนศึกษา การไม่ลดทัศนศึกษาทำให้นันทนาการรูปแบบใหม่ต่างๆกระจายในวันอื่นของสัปดาห์กล่าวคือ วันอังคารและวันศุกร์สำหรับสำหรับเด็กโต วันจันทร์ วันพุธ วันเสาร์สำหรับเด็กเล็ก เด็กที่กำลังเตรียมตัวเข้าโรงเรียนชั้นสูงของรัฐจะมีกำหนดการที่ต่างไปเพื่อไม่ให้เกิดผลเสียแก่การสอบรอบถัดไป ทั้งนี้ หากคุณผ่านหน้าโรงเรียนมองจ์ประมาณบ่ายสองโมงในวันหนึ่งใดข้างต้น คุณจะเห็นรถม้าสี่ตัวขนาดใหญ่ที่ติดตามด้วยรถบัสเต็มไปด้วยนักเรียน พวกเขาทั้งหมดมุ่งหน้าไปบอยส์ เดอ บูลานิ รถม้าส่งนักขี่ม้าวัยเยาว์ด้านหน้าโรงเรียนขี่ม้าที่จาแด็ง แดคลิมาเตซอง รถบัสบางคันมุ่งสู่เพล คาตาลอง และคันอื่นไปที่ทะเลสาบ ผู้สอนจักรยานที่เพล คาตาลองเตรียมพร้อมสำหรับคนที่สนใจเรียนจากเขา บริเวณอื่นๆก็มีกลุ่มต่างๆทุกชนิด ในทะเลสาบ นักเรียนบางคนพายเรือขนาดใหญ่สำหรับสตรีชั้นสูงซึ่งผู้ดูแลปล่อยเช่าแก่สาธารณะ อย่างไรก็ตาม โรงเรียนสั่งซื้อเรือขนาดเล็กพร้อมที่นั่งเคลื่อนได้เพื่อทดแทนเรือขนาดใหญ่ในไม่ช้า หากคุณสนใจ นักเรียนบางคนกำลังเล่นคริกเก็ตบนสนามกว้างแห่งหนึ่งในป่า คุณอาจแย้งว่า สิ่งเหล่านี้จะเป็นค่าใช้จ่ายที่สูงสำหรับครอบครัวและราคาสูงเกินควร ทั้งนี้ ต้นทุนค่าเดินทาง ค่าธรรมเนียมเข้าจาแด็ง แดคลิมาเตซองและค่าเช่าเพล คาตาลองคือ สิบเซ็นต์ต่อคนต่อวันหรือสามฟรังก์ต่อเดือน หนึ่งฟรังก์สำหรับการเรียนขี่ม้าและสองฟรังก์ต่อชั่วโมงสำหรับการขี่บนหลังม้าในป่าพร้อมการดูแลของผู้เชี่ยวชาญการขี่ม้า ข้าพเจ้าขอประกันว่า ไม่มีการบังคับพ่อแม่และนักเรียนที่ไม่ไปทัศนศึกษาจะทำงานที่โรงเรียน อย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้าต้องบอกว่า นักเรียนจำนวนไม่กี่คนที่อยู่โรงเรียนและจะยิ่งมีน้อยลงเมื่อเวลาผ่านไป

 ตอน สาม 

            ท่านสุภาพบุรุษ คุณจะสังเกตเห็นสิ่งที่ทำให้โรงเรียนอื่นไม่สามารถเลียนแบบโรงเรียนมองจ์ ตัวอย่างนี้เป็นไปไม่ได้โดยเฉพาะสำหรับโรงเรียนมัธยมศึกษาที่ตั้งอยู่ไกลจากบอยส์ เดอ บูลานิ ยกเว้นโรงเรียนแจนสัน เดอ เซลยี โรงเรียนเหล่านี้มีจำนวนนักเรียนมากโดยข้อบังคับทั่วไปจะต้องนำไปปฏิบัติแก่ทุกคน ท้ายสุดแล้ว พวกเขาขาดทรัพยากรการเงินที่จำเป็นสำหรับตัวอย่างข้างต้น โรงเรียนบางแห่งไม่มีคณะกรรมการพิเศษของตนเองจึงทำให้ไม่สามารถได้รับประโยชน์จากการอุปถัมภ์ของสมาชิกคณะกรรมการที่ประสงค์จะมอบให้ แม้โรงเรียนมัธยมศึกษาบางแห่งจะจัดทัศนศึกษาในวันพฤหัสบดี แต่ข้าพเจ้าก็ไม่ชื่นชอบไปเสียทั้งหมด โรงเรียนมองจ์ถือเป็นแนวปฏิบัติที่ไม่มีข้อยกเว้นต่อการจัดทัศนศึกษานอกเมืองในวันพฤหัสบดีด้วยรถบัส โรงเรียนอื่นแทบทั้งหมดจัดทัศนศึกษาในพื้นที่ต่างๆของกรุงปารีสโดยข้าพเจ้าจะยินดีมากหากจะยกเลิกด้วยเหตุผลมากมายเกินกว่าจะนำเสนอในที่นี้ นอกจากนี้ การปฏิรูปที่ง่ายในการปฏิบัติคือ อาจลดจำนวนห้าชั่วโมงลงในทุกสองสัปดาห์แทนที่จะปล่อยเวลาให้ว่างช่วงเที่ยงวันถึงเย็นของวันพฤหัสบดี พวกเราต้องไม่คิดว่า แม้กิจกรรมจะมีอยู่ แต่เวลาเรียนต้องไม่ลดลงซึ่งสิ่งตรงข้ามได้ปรากฎขึ้นตลอดเวลาและข้าพเจ้าต้องกล่าวว่า เพราะไม่มีใครทราบว่าจะเติมสิ่งใดแทนที่ ชั่วโมงเหล่านี้จึงไม่ลดลง

            คุณอาจถามข้าพเจ้าว่า จะเพิ่มเติมสิ่งใด ข้าพเจ้าจะแจ้งให้ทราบ

            หากคุณนึกภาพสถานที่ของโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดใหญ่ (โดยเฉพาะที่ข้าพเจ้ากล่าวถึงนี้) บนแผนที่กรุงปารีส คุณจะแบ่งโรงเรียนเหล่านี้เป็นสามกลุ่ม กลุ่มแรกสามารถเข้าถึงหรืออยู่ใกล้บอยส์ เดอ บูลานิ เช่นโรงเรียนแจนสัน เดอ เซลยีและโรงเรียนเจอร์สัน บนถนนเดอ ลา ปอมป์ย่านพาสซีและโรงเรียนมองจ์ รวมทั้งโรงเรียนคอนคอร์เดต์และสถานศึกษาเครือข่ายคือ คอลเลจ ชัปตาล ตลอดจนโรงเรียนกลางวันบนถนนเดอ มาดริด ที่ผ่านสถานีรถไฟเซนต์ลาซาร์

            โรงเรียนอีกสองกลุ่มอยู่บนเล็ฟ แบงค์ โรงเรียนมัธยมศึกษาแห่งหนึ่งกำลังก่อสร้างบนถนนเดอ วูจิฮารด์และโรงเรียนมัธยมศึกษาเจซูอิตส์ โรงเรียนเดอ วานเวส์ที่ประตูกรุงปารีส โรงเรียนเลคานา โรงเรียนแอคูเยล์และโรงเรียนเซนต์-บาร์บ เดอ ชอมป์ อยู่บนเส้นทางรถไฟสายซ็อกซ์ โรงเรียนอลาสเซียนาตั้งอยู่ที่ชานชลาขาออกของสายรถไฟนั้นซึ่งละม้ายคล้ายคลึงรางรถไฟอย่างแปลกประหลาด กลุ่มสุดท้ายประกอบด้วยโรงเรียนเซนต์-หลุยส์ โรงเรียนอองรี กาตร์ โรงเรียนหลุยส์-เลอ-กองด์ และโรงเรียนเซนต์-บาร์บ เดอ ปารีส ซึ่งห่างพอกันจากสายรถไฟออร์ลีออนส์ ซ็อกซ์และมองต์ปาส์นาสส์ โรงเรียนชาร์เลอมาเนย์อยู่ห่างไปท้ายถนนเดอ ริโวลีซึ่งไม่ไกลจากสถานีรถไฟออร์ลีออนส์

            ระหว่างสามแนวนี้ นักเรียนมัธยมศึกษาของพวกเราต้องค้นหาสิ่งที่ขาดหายไปในกรุงปารีสกล่าวคือ สนามเด็กเล่นและการจัดกีฬา โดยเหตุดังนั้น สิ่งสำคัญคือการสร้างสวนโรงเรียนที่ประกอบด้วยสนามหญ้าขนาดใหญ่ที่จัดแบ่งและบำรุงรักษาตามความต้องการกีฬาต่างๆพร้อมด้วยสนามเด็กเล่นที่มีหลังคาและพื้นที่แต่งกาย นักเรียนจากโรงเรียนต่างๆสามารถสลับกันไปใช้ช่วงบ่าย โดยพื้นที่นอกเมืองนั้น ความหลากหลายมากสุดของกิจกรรมควรจัดให้แก่เด็กเช่น เดิน วิ่ง ไล่จับ คริกเก็ต เทนนิส เป็นต้น

            ท่านสุภาพบุรุษจะเห็นว่า แม้สิ่งนี้จะเป็นโครงการไม่ใหญ่ เฉพาะเจาะจงและจำกัด แต่ไม่ง่ายนักในทางปฏิบัติ ข้าพเจ้าคงจะถูกเคี่ยวเข็ญให้ยกเลิกหากไม่ใช่เพราะการสนับสนุนท่วมท้นและล้นหลามที่ทำให้ข้าพเจ้ามั่นใจว่าสิ่งนี้จะได้รับการปฏิบัติในไม่ช้าโดยคณะกรรมการชุดหนึ่งกำลังดำเนินงานซึ่งข้าพเจ้าถือเสมือนเป็นภารกิจหนึ่ง คณะกรรมการชุดนี้นำโดย มร.จูเลส์ ซิมอง บุรุษผู้มีชื่อเสียงสะกดพวกเราทั้งหมดเมื่อปีกลายและสมาชิกประกอบด้วย มร.เกรอาร์ด และ มร.มอเฮล ผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยมศึกษาซึ่งเป็นตัวแทนมหาวิทยาลัย มร.ไพโคติ ตัวแทนสถานศึกษา นายพลโทมัสแซน ตัวแทนกองทัพ มร.พาทินอต ตัวแทนสื่อมวลชน ดร.โฮชาร์ด ดร.บรูอาร์เดล ดร.แลบเบ ตัวแทนโรงเรียนแพทย์ ซึ่งทั้งหมดเป็นผู้นำต่อต้านการเรียนหนัก นอกจากนี้ยังมีผู้อำนวยการโรงเรียนมองจ์ โรงเรียนอลาสเซียนาและโรงเรียนเจอร์สัน รวมทั้งเจ้าหน้าที่ระดับสูงของโรงเรียนจูอีลีที่ให้ความสำคัญแก่พลศึกษา ตลอดจนนายกสมาคมกีฬาฟันดาบ กีฬาทางน้ำ เรือพายและขี่ม้าเข้าร่วมด้วย

            รายชื่อเหล่านี้เป็นที่รู้จักและทรงเกียรติซึ่งเป็นผู้อุปถัมภ์โครงการที่พวกเราร้องขอจากผู้สนใจ แต่การสร้างสวนโรงเรียนต่างๆไม่ใช่เป้าหมายประการเดียว การทำให้กีฬาเป็นที่นิยมมากขึ้นจะต้องมีสิ่งดึงดูดทรงพลัง การแข่งขันและรางวัลต่างๆ ซึ่งหมายความว่าองค์กรจะต้องถูกจัดตั้งขึ้น ในระยะแรก พวกเราจะประสบกับทัศนคติเชิงลบจากตัวนักเรียนซึ่งพวกเราจะเอาชนะความเฉื่อยชาของพวกเขาด้วยความพยายามต่อเนื่องโดยข้าพเจ้ามั่นใจว่า จะทำได้

            ท่านสุภาพบุรุษมาที่นี่เพื่อรับฟังการอภิปรายการปฏิรูปโรงเรียนมัธยมศึกษาในกรุงปารีส ทุกท่านล้วนคาดหวังการพิจารณาระดับสูงและภาพรวมต่างๆ ท่านคงคิดว่า “แผนงาน” ที่ข้าพเจ้าพึ่งกล่าวถึงอาจจะเล็กน้อยเกินไปสำหรับคำว่า “ปฏิรูป” ทั้งนี้ ไม่ว่าจะเป็นนัยสำคัญต่อข้าพเจ้าหรือกีฬาก็ตาม ข้าพเจ้าขอยืนยันว่า สิ่งนี้เป็นหนทางหลักสู่เป้าหมาย โดยข้าพเจ้าคาดหวังสามประการจากการติดต่อกับผู้อำนวยการโรงเรียนอังกฤษทั้งปวงและโรงเรียนฝรั่งเศสจำนวหนึ่งดังนี้ ประการแรก ข้าพเจ้าต้องการให้กีฬาฟื้นฟูความสมดุลย์ระหว่างร่างกายและจิตใจของเยาวชนซึ่งขาดหายไปเป็นเวลานาน ข้าพเจ้าคาดหวังให้กีฬาไม่ได้มอบเพียงความแข็งแรงแต่รวมถึงสุขภาพดีที่ยั่งยืนและยืดช่วงวัยเยาว์เพื่อหนีห่างจากการเรียนที่หยาบและหนัก ประการถัดมา ข้าพเจ้าประสงค์ให้กีฬาสร้างแรงปรารถนาแก่เยาวชนในช่วงวิกฤตที่จะถูกบั่นทอนจากระบบการศึกษา ข้าพเจ้าคาดหวังให้กีฬาจัดเตรียมสนามแห่งความมุมานะเพื่อสร้างความเบิกบานจากความเหนื่อยล้าและเพื่อให้เกิดความเข้าใจและจินตนาการ

            ท่านสุภาพบุรุษ อย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้าต้องการประการสุดท้ายจากกีฬาเช่นกัน

            ในช่วงร้อยกว่าปี ความใส่ใจของผู้อำนวยการโรงเรียนของพวกเรามุ่งแต่เรื่องการสอนซึ่งบางท่านสับสนและบางคราวแกล้งสับสนกับการศึกษา การศึกษาในปัจจุบันเป็นสิ่งที่ฝรั่งเศสยังคงสืบทอดระบบเก่า เด็กคือตัวเลข สิ่งใดที่สามารถกระตุ้นความคิดริเริ่มของเด็กจะถูกลบออกและความรับผิดชอบทั้งปวงของเด็กจะถูกทิ้งไป เป้าประสงค์เสมือนการสร้างเด็กอายุยี่สิบเอ็ดปี กีฬาจะทำลายสิ่งเหล่านี้อย่างแน่นอนในไม่ช้า ความจริงแล้ว กีฬาเป็นกลุ่มอาสาสมัครและสร้างจิตวิญญาณของพฤติกรรมที่ดี ความเข้าใจที่ดีและบุคลิกภาพ กีฬาจัดประเภทและพัฒนาบุคคลให้เป็นส่วนเติมเต็มแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน กีฬาทำให้เด็กเหมือนมนุษย์มากขึ้น

            พวกเราอาจมีความหวังว่า หากกีฬาก่อให้เกิดการปฏิรูปต่อระบบปัจจุบันซึ่งผสมผสานระหว่างกลุ่มเรียกร้องและกลุ่มอนุรักษ์แล้ว จะมีกลุ่มมวลชนอื่นของประเทศนอกเหนือจากกลุ่มสังคมนิยมและกลุ่มนิยมนายพลบูลองจี

            ท่านสุภาพบุรุษ ข้าพเจ้าไม่ทราบว่าพวกท่านกี่คนที่ประดับดอกคาร์เนชันสีแดงซึ่งไม่สร้างความกังวลแก่ข้าพเจ้าแต่ประการใด พวกเรามาร่วมกัน ณ ที่นี้ภายใต้อุปถัมภ์ของมนุษยชาติที่เข้าใจชัดแจ้งระหว่างผู้ยิ่งใหญ่และผู้ชั่วร้าย มนุษยชาติที่ประนามเหล่ารัฐบาลที่ฉวยโอกาสในวันแห่งความสับสนอลหม่าน โดยเหตุดังนั้น ข้าพเจ้าจึงมีสิทธิที่จะกล่าวและขอย้ำว่า พวกเราประสงค์ให้การปฏิรูปการศึกษาสร้างพลเมืองโดยปราศจากระเบียบปฏิบัติข้างต้น พลเมืองที่เข้มแข็งและทุ่มเทผู้จะปฏิบัติตามคำขวัญของรัฐมนตรีซึ่งข้าพเจ้าเพิ่งเอ่ยถึงกล่าวคือ พลเมืองที่จะรักพระเจ้า ประเทศชาติและเสรีภาพ